Zwarte doos

New York: huizen, overal huizen, en nergens een plaats om te wonen. Don Herold

Hij stapte voor de ingang van de studentenflat uit de zwarte taxi met een zwarte doos in zijn handen. Een verhuisdoos, eigenlijk – of misschien wel zo’n doos die je in Amerikaanse films ziet, wanneer iemand zijn spulletjes meeneemt wanneer hij is ontslagen. Zo’n soort doos dus – maar dan zwart.

Op de stoep voor de deur van de studentenflat stond een ander te wachten. Hij verwierp de sigaret die hij net aan het roken was met een geroutineerd gebaar van zijn duim en wijsvinger. Dan liep hij op de jongen met de doos af.

“Zo,” zei hij, “ben je daar eindelijk.”

De jongen met de doos knikte naar de taxi, die optrok en wegreed, maar zei verder niks.

De jongen van de stoep opende de deur.

“Je moet maar zo denken,” zei hij, “het is gewoon een nieuw begin.”

De jongen met de doos zuchtte eerst.

“Ach ja,” berustte die dan.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.