Een muurtje is gesloopt, waardoor twee kamertjes plots één kamer vormen. Vloerbedekking is er verwijderd, evenals uit het trappenhuis. Duizenden spijkertjes zijn getrokken. Het puin stapelde zich tot de bovenkant van de heg – de mannen hebben het opgeruimd. Ik kwam thuis en zag dat het goed was. De eerste dag.
Het is goed gegaan. En voorspoedig. Mijn afwezigheid heeft daar niet een onbelangrijke bijdrage aan geleverd, vrees ik. Maar zo hebben we allemaal onze talenten.
Het slopen leverde zelfs in die zin zo weinig problemen op, dat de aannemer de hele verbouwing opnieuw gaat inroosteren. Want er hoeft geen nieuw plafond te worden geplaatst. De houten vloeren die onder de vloerbedekking vandaan kwam is prachtig. En het aantal gaten dat gestuukt moet worden is belachelijk klein. Zo gaat ie goed.
[Deze week komen de mannen dan ook niet meer terug. Tijd voor ons om de andere huisgenoten wat op hun gemak te stellen. Want Pim en Zus vinden al die heisa maar niks. Miesje ziet het wel als ze na de zomer uit de bossen terugkeert. Soms benijd ik haar.]
Plaats een reactie