Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Geen bal

gehaktbal
Onze kennis is een eilandje in de grote oceaan van de onwetendheid. Isaac Bashevis Singer (1904-1991)

“Daar snap ik niks van.” zeidie. “Ze zijn zompig en vies en meestal spuug je ze meteen weer uit.”

“Hoe kom je daar nou bij?” protesteerde ik. “Ja, ze zijn goor, maar dat zijn lauwe kroketten uit de automaat ook. Vies is soms best heel lekker, hoor.” Brrrr zweeg. Hij wist dat ie toch geen punt kon scoren.

Dus viel ik even later, op de boot naar ’t eiland, aan op die oer-Hollandse gehaktbal. Met ’n laf broodje en verkeerde currysaus. De bal was koud en klef en ik voelde ‘m naar binnenglijden.

“Ik ga even onderdeks.” zei ik nadat de bal naar binnen was gegaan.

“En?” vroeg Brrrr even later toen ik terugkwam van de wc. Ik knikte.

[Wat is dat toch met mij dat ik ’t telkens weer tegen beter weten in doe?]

  1. rene zullen we gewoon doorgaan naar de 25 jaar samenzijn?
    en nu genieten hier op ameland, en heel veel van elkaar houden.
    x tot zo bij het ochtendmaal.
    jouw brrrr.

    {Mowl: vijfentwintig jaar maar?}

  2. p.s. ik ben niet rene maar ik ben brrrr.

  3. Kiss Ameland for me.

    {Mowl: is gebeurd. Kussen terug.}

  4. @ BILLY Mooi om hier even getuige van te mogen zijn …..

    {Mowl: we delen graag.}

  5. Wel een maagroerend weekje, René! Maar goed, voor jullie beiden: van harte gefeliciteerd en veel geluk (en succes!)…

    {Mowl: ik vond dat je ’t verdiende te weten. Dank je.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag