Geschreven door Rick Kewal.
Mijn hand verstrengeld naar de zijne.
Starend steeg de ontlading door de kamer van besef en blijdschap.
Ik ging op zoek naar contact met hem, maar de stilte blies de kamer in.
Het ooglid van hem viel open en ging weer dicht.
Toen ik zijn naam riep werd hij weer wakker en riep hij mijn naam voluit, ditmaal met een kracht in de stem.
Alsof het de laatste keer was.
Plaats een reactie