Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Halszaak

Herinneringen zijn insecten: vlinders of wespen. Clem Schouwenaars

Ze trok haar kin omhoog en wees op een striem rond haar hals.

“Kijk hier,” zei ze, “hier heeft hij me proberen te wurgen met een snaar.”

De man tegenover haar was net zijn gitaar aan het stemmen. Hij leek niet onder de indruk.

“Kijk hier,” reageerde hij, terwijl hij een zaagbeweging maakte, “hier heb ik zes keer geprobeerd mijn strot door te snijden.”

Er zat nog een derde man aan het tafeltje. Die begon te grinniken.

“Zes keer?” deed hij, “En nooit gelukt?” Hij duwde zijn hand tegen de schouder van de vrouw. “Dan ben je echt een sukkel!” Hij lachte nu voluit – de vrouw smuilde schoorvoetend mee.

De gitaarman draaide aan de knoppen en spande en ontspande de tonen naar wens alsof hij niks hoorde. Dan legde hij zijn hand op de kast en keek de derde man aan.

“Nee, voor jou doen ze de wave.” schamperde hij.

  1. Hahahha. Ik hoop toch dat niet ieders herinneringen insecten zijn, want daar heb ik een teringhekel aan.

    1. Er zitten ook goede tussen.

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag