 |
|
Brrrr was niet voor één gat gevangen toen we in de stromende regen voor de dichte deur stonden van het restaurant waar we uitgebreid wilden lunchen.
“Ik heb thuis nog eendenleverpaté,” zei hij, “En in de koelkast staat champagne.” De druppels vielen van zijn pet. “Daarna ga ik nog wel wat lekkers halen bij de Griek.”
De regen viel gestaag toen we naar huis liepen. Daar maakte Brrrr toastjes en schonk ik de glazen in. De man van de radio vertelde dat er een flinke storm op komst was. Ik keek naar Brrrr.
“Zal ik dan maar naar de Griek gaan?” zei ik.
[Een wijs man houdt vooral zijn mond, heeft ooit es iemand gezegd. Pas toen ik door de hevige hoosbui fietste dacht ik eraan. Te laat.]
Mowl 
Plaats een reactie