Mowl

Wie veel reist, zal ervaren, dat hij het waarlijk interessante aan de mensen ook in zijn eigen straat had kunnen opmerken. Godfried Bomans (1913-1971)

“Eigenlijk heb ik hier niks mee.” zei buurvrouw E op de straatbarbecue. Ze keek me glimlachend aan — zalvend was ’t woord dat in me opkwam.

“Als we nou es twintig daklozen hadden uitgenodigd om mee te eten, was ’t anders geweest.” ging ze verder. “Maar ja. ’t Is nu eenmaal niet anders.”

Ik probeerde iets zinnigs te antwoorden, maar de rosé, de gegrilde worstjes, hamburgers en köfte zaten me in de weg.

“Tja.” zei ik dus alleen maar.

[Nu, nu ’t eten en de drank zijn weggezakt, zou ik trouwens nog niks weten te bedenken. Dus zal ’t d’r wel niet in hebben gezeten.]