Ze had het misschien beter dan goed voor haar was, de vrouw in de apotheek.

“Ik drink veel liever dan ik eet,” zei ze sans gêne, “mijn man is bijna nooit thuis en hij denkt dat ik wel voor mijn eigen eten zorg, maar zelfs een pizza bestellen is vaak al teveel voor me. Ik schenk veel liever een glaasje in en Netflix tot hij er is, wat eerder niet dan wel gebeurt omdat hij steeds meer tot laat door moet werken en dan in een hotelletje blijft overnachten en voor ik het dan weet gaat er weer een tweede fles open.”

De apothekersassistente keek bedenkelijk.

“U moet wel blijven eten, mevrouw,” zei ze. Ze probeerde mee te denken. “Misschien kunt u eens wat crackertjes proberen.”

De vrouw veerde op. Het voorstel sprak haar aan.

“Geen slecht idee,” klonk ze, “een droge cracker gaat prima samen met een glaasje Chablis.”