Ik besloot haar als een jonge vrouw te omschrijven. Enkele jaren geleden zou ik iemand als zij een dame van middelbare leeftijd hebben genoemd – het zegt veel van waar ik me in mijn leven bevind.
Hoe dan ook, de jonge vrouw nam plaats in de trein, tegenover haar dagelijkse reisgenootje. Ze wilde gaan praten, toen een grijze man met dito baard haar op de schouders tikte. De jonge vrouw keek op. Ze glimlachte.
“Ik wou je nog even een fijne vakantie wensen.” zei de grijze man.
“Dat is erg vriendelijk van u.” knikte de jonge vrouw. De grijze man knikte ook eens en ging een zitplaats zoeken in een ander gedeelte van de coupé. De jonge vrouw richtte zich weer tot haar reisgezel. Ze stak een vinger in haar mond.
“Flapdrol.” mimede ze.
[Die jonge vrouw schrapte ik. Ik besloot dat ze alsnog middelbaar was. Maar dan zonder dame .]
Een echte dame doet zoiets ook niet…vingers in je mond stoppen in zo’n vieze trein…ttsssss
{Mowl: dames — ook al zo’n zeldzaamheid geworden.}
Wat een ondankbaar stuk sekreet.
{Mowl: en wat als die man echt ’n flapdrol is?}
Doe dan niet schijnheilig tegen zo’n man.
{Mowl: eerlijk gezegd vertel ik ook niet iedereen wat ik van ze vind.}
Anno 2009 kan dat ook echt niet meer. Ongewenste intimiteiten op weg van A naar Z.
{Mowl: ze deed haar eigen vinger in haar eigen mond, hoor.}
Vriendelijkheid wordt meteen afgestraft…
{Mowl: oneerlijkheid ligt om ons allen heen.}
Inderdaad een beetje onsympathiek van de jonge vrouw om zo over de Kerstman te spreken…
{Mowl: bijna. Hij leek meer op Shorofsky uit Fame.}