|
De telefoon ging.
“Hoi.” zei de vrouw. “Ken je me nog?” Ik moest even nadenken.
“Ja.” wist ik toen. “Je woont boven de goede winkel.” De vrouw, herinnerde ik me, had verteld dat ze ’n appartement had boven ’n sjieke interieurzaak.
“Inderdaad.” zei ze. “En ik wil weten of jullie dan en dan voor mij kunnen koken.”
“Dan ben je verkeerd.” zei ik. “Ik geef je Brrrr even.” Ik gaf de telefoon door. “’n Klant.” zei ik. De volgende minuten zag ik hoe Brrrr z’n agenda pakte en ’n afspraak noteerde.
“Ik heb d’r twee die dag.” zei Brrrr. Hij keek verbaasd. Ik voelde me bezorgd worden.
“Ik dacht dat ik de kostwinnaar was.” zei ik na enkele momenten.
“Nog wel.” zei Brrrr, terwijl ie glimlachend z’n agenda opborg.
[Straks is hij de baas thuis. Heerlijk.]
Dat zal een omslag worden!
{Mowl: kan niet wachten.}
[Straks is hij de baas thuis. Heerlijk.] LOL!!!
Nòg een voorbeeld van een Keukenrpins …
{Mowl: jij bent ook zo’n bofkont, niet?}