Mens word je niet geboren, je wordt mens onder de mensen. Jan Humblet

“Als mensen jou leren kennen, vinden ze jou ineens veul leuker dan mij.” zei ik plompverloren.

“O, ben je weer es in ’n klaagstemming?” reageerde Brrrr. Ik deed of ik ‘m niet hoorde.

“Maar aan de andere kant, als wij ergens samen zijn, ontmoeten we altoos wel bekenden, en als ik alleen ben, ziet niemand mij.” De waarheid kan soms zo pathetisch klinken, dacht ik nu.

“Wat ’n dilemma, zeg.” zei Brrrr.

“Inderdaad.” zei ik. “Want moet ik nu met jou of zonder jou tussen de mensen komen?” Brrrr keek me aan. Licht spottend, meende ik.

“Heb je misschien ook ’n idee wat je zelf zou willen?” zeidie met enige nadruk. Ik was even stil. Zo kon je ’t natuurlijk ook bekijken.

“O ja.” zei ik daarom.

[Probleem opgelost. Geen zorg, ik vind wel weer ’n nieuw.]