 |
|
Ik kan je nog meer vertellen. Op feestjes en partijen zou je es met mij moeten praten. Nee, serieus.
Ik kan je inwijden in de meest onbelangrijke kennis. Over aardhommels, bijvoorbeeld (dat hun koninginnen mekaar proberen af te maken). Of de zeeanemoon (gaat nooit dood). En Marilyn Monroe (had zes tenen aan één voet). Wat dacht je van katten (kunnen honderd verschillende geluiden maken). Of varkens (hun orgasme duurt maar liefst der-tig minuten).
Aan één stuk door spui ik deze vermakelijke weetjes.
Als ik er de kans voor krijg.
Nee, je zou es moeten praten. Serieus. Met mij. Op een feestje. Of partijtje.
[Ik zeg het maar even. Er wordt te weinig naar mijn smaak gebruik gemaakt van dit aanbod. En ik wil er niet meer zo alleen staan.]
Ik stel voor dat u eens een feestje organiseert en ons allemaal uitnodigt zodat u uw weetjes kan spuien 🙂
{Mowl: en wie zal dat betalen?}
Ja maar René, je moet er wel iets voor over hebben om met je weetjes te kunnen pronken hoor.
Of je zou inkom geld kunnen vragen? 🙂
{Mowl: laten we het schoolgeld noemen.}
Het probleem is, nu ik dit allemaal weet (6 tenen! Echt waar?) is er geen directe aanleiding meer om nog verder met elkaar te praten…
{Mowl: je vraagt om een ban? Opmerkelijk.}
Huub Beurskens schreef hier een gedicht over: Harvey Kennedy
{Mowl: zie je wel, het is pure poëzie.}
Dus jij bent gespecialiseerd in Broodjes Aap?
{Mowl: meer broodje kroket. Maar wat heeft dat hiermee te maken?}
Ik zou me inschrijven voor “Lotto Weekend Miljonairs”…….
…en doe dan meteen de groeten aan Robert!
{Mowl: kent ie jou?}
Misschien kun je er tijdens de MWM over praten…
{Mowl: je hoeft het maar te vragen.}
mijn aandacht blijft hangen bij het varken…. tjee zeg, voortaan als iemand zegt dat ik een varken ben kan ik er alleen maar om lachen
{Mowl: gunst. D’r blijft wat hangen?}