Met een abortuskliniek om de ene en een euthanasiecommissie om de andere hoek mag duidelijk zijn dat in onze buurt in belangrijke mate over leven en dood wordt beschikt. Dat men deze taak serieus neemt blijkt niet in het minst uit het alledaagse wegbeheer.
De straten in onze wijk worden doorgaans goed onderhouden. Zwerfvuil vind je er niet snel en blad- en groenafval wordt bijkans al opgeruimd nog voordat het de grond raakt.
Er is echter één plek waar dat anders is. Waar het voetpad door boomzaden en mosbegroeiing spiegelglad is en daardoor levensgevaarlijk begaanbaar.
Het is het voetpad naar het wooncentrum voor ouderen.
[Dingen gebeuren niet voor niets. Ook hier moet over zijn nagedacht. Vrees ik.]
Abortuskliniek, euthanasiekliniek, bejaardentehuis … De dood is goed vertegenwoordigd in jullie buurt.
{Mowl: het is net het leven.}
Geen wonder dat stervende muizen hun heil in jullie huis zoeken.
{Mowl: dan zijn ze knap stom — we hebben katten.}
Zo’n stukje voetpad neemt die commisie dan toch mooi wat werk uit handen mag je denken?
Aan de andere kant; Wie houdt je tegen om zelf gereedschap ter hand te nemen en het stukje voetpad mos- dan wel boomzaadvrij te maken?
De voetpadders zullen je eeuwig dankbaar zijn, denk ik.
(Ik heb nog wel wat handige tips voor je, voor het geval je dit ook werkelijk gaat doen …..hetgeen ik betwijfel)
{Mowl: je verwart me met iemand anders, vermoed ik.}