 |
|
Brrrr legde de laatste hand aan z’n scriptie — ja, ik ben getrouwd met ’n scholier — en bekeek z’n aantekeningen nog es.
“Verdorie!” ontsnapte ’m. Ik keek op.
“Wat is ’r?” informeerde ik. Brrrr tikte op de tekst.
“Ik moest hier nog iets aanvullen,” zeidie, “En ik had voor ’t gemak d’r even Blablabla neergezet.” Ik keek. Ik zag.
“Ja en?” vroeg ik. Vermoeid legde ie ’t papier op tafel.
“Ik weet niet meer wa’k met Blablabla bedoelde.”
[Naarstig begon de speurtocht naar de invulling van Blablabla. Hij kan toch moeilijk met Blablabla aankomen in z’n scriptie.]
Laat ik nou steeds gedacht hebben dat Brrrr heerlijk kan koken, is ’ie nog slim ook?
{Mowl: hij’s heul slim.}
Is wel een goede manier om te kijken of degene die de scriptie moet lezen dat ook echt van voor tot achter doet 😉
{Mowl: ’k weet niet of dat de bedoeling is.}
The short-term memory-loss can start very early.
{Mowl: dat blijkt maar weer.}
Op zich kan het heel indrukwekkend overkomen:-)
{Mowl: en ’t maakt nieuwsgierig.}
Ligt er aan wat zijn onderwerp is. Misschien is Blablabla wel heel innoverend.
{Mowl: wie zal ’t zeggen?}
Journalisten schrijven niet anders…
{Mowl: wie leest die nou?}
Politici zouden er nog mee wegkomen.
{Mowl: daar luistert toch niemand naar.}