 |
|
Dit kan ik zo niet gebruiken, dacht ik.
Ik liep op ’t kerkhof langs twee vrouwen. De ene hield haar fiets vast, de andere haar nordic walking-stokken. Even verderop waren twee mannen een graf aan ’t delven. De man met de kruiwagen hoestte onophoudelijk.
Er lag droge grond op de steen van m’n vader. Met een gieter spoelde ik ’m schoon. ’t Water golfde naar de aarde.
’t Was een rustgevende scène.
[Jammer van die nordic walking-stokken, dacht ik. Dat gaat niemand geloven. Dit kan ik zo niet gebruiken.]
Langlaufen zonder latten. Ik heb het nooit echt goed begrepen.
{Mowl: maar mèt latten over de bospaadjes schiet ook niet op.}
Mijn tante is 75:-)
{Mowl: da’s anticiperen, dus.}
Ach, we zijn inmiddels zoveel gewend van je dat je ons bijna alles zou kunnen wijsmaken.
{Mowl: wijsmaken? Wijsmaken? Ik?}
Wellicht was de mevrouw met de stokken vast een plekje aan het uitzoeken voor als ze een fataal ongeluk krijgt met haar stokken. Want Nordic walken is een gevaarlijke sport begreep ik een paar dagen geleden.
{Mowl: zou ze me lezen, denk je?}
Mensen die nordic walken moet je met een volle gieter water voor de kop slaan. Hard graag. Zeker op een kerkhof.
{Mowl: maar Jaartal, waar komt die agressie vandaan?}
waar die agressie vandaan komt? heb je goedgekeken? malloten die met stokken aan het Noordzee-wandelen zijn …
mesjokke met stokke
{Mowl: hoor hoor.}
Tis een meedogenloos virus, Nordic Walking…
(Ik ging er vaak kastanjes rapen met de kinderen…om de een of andere reden bleven er dáár altijd voldoende onder de boom liggen….)
{Mowl: mits er kastanjebomen staan, natuurlijk.}
Waarom niet.
Een tante van mij vind het heerlijk om over kerkhoven te wandelen, De rust die daar heerst.
{Mowl: ik snap haar. Is ze al erg oud?}
Kerkhof, een gezellig dagje uit.
{Mowl: wie is d’r nog niet op Père-Lachaise geweest?}