 |
|
We liepen langs een grote rozenstruik die z’n takken over ’t gaanpad liet hangen. Brrrr plukte d’r een bloem af.
“Wat doe je nou?” vroeg ik geschrokken. De kleine, altoos gehoorzame René, die nooit kattenkwaad zou durven uitvoeren, stak z’n bleue kopje weer es op.
“Ik pluk een roos.” was ’t overbodige antwoord. “Voor bij Napoleon.”
We liepen door. M’n ziel explodeerde.
“Oh.” zei ik. “O ja.”
[Ik vertelde maar niet dat z’n daad m’n deugdzaamheid even had geschokt. Af en toe ben ik braaf. Zo braaf. Daar moet ik wat aan doen.]
Wacht eens even? Jullie hebben een beeld van Napoleon staan?
{Mowl: natuurlijk niet. Hij ligt.}
Voor bij Napoleon?
{Mowl: ja, deze.}
Heel erg offtopic: ik maak me al tijden zorgen over de opmerking van Cyberjunk. Ik moet het gewoon weten: was it something I said?
{Mowl: ik heb haar beloofd ’t er niet over te hebben. Maar wees gerust: ze kijkt en leest nog steeds mee.}