 |
|
Ik boog naar Brrrr.
“Hoor jij die pieptoon ook?” vroeg ik. “Of ligt dat aan mij?”
“Nee, ik hoor ’m ook.” fluisterde die. “Ik denk dat iemand z’n gehoorapparaat te hard heeft staan.”
Dat was heel wel mogelijk. De gemiddelde leeftijd in ’t godshuis lag hoog, en daarmee ook ’t aantal hulpmiddelen. In tegenstelling tot ’t aantal resterende familieleden, trouwens. Nog geen dozijn van ons had zich naast de kist verzameld.
De voorganger sprak, ’t koor zong, de kaarsen brandden. En ergens stond ’n gehoorapparaat te hard.
[Broer van Tante geloofde heilig in ’n leven na de dood. Als dat zo is hebben we hem niet echt begraven.]
Foute reactie: (gevoelige mensen hier stoppen) Was de oven op temperatuur?
{Mowl: erg fout, inderdaad. Hij werd begraven.}
Geen engel die stiekem aan het fluiten was?
{Mowl: mijn engel zat vooral zwijgend naast mij.}
Rituelen zijn goed. Het helpt bepaalde gebeurtenissen aan te kunnen.
ps : Je oom droeg toch geen gehoorapparaat?
{Mowl: twee. Maar die zullen ze toch wel hebben uitgezet?}
About life after death ;
I see you keep your options open .
{Mowl: agnost, hè.}