 |
|
’n Platte knoop is zoveel verstandiger dan ’n gewone knoop, las ik ergens. Hoe harder je d’r aan trekt, hoe steviger ie namelijk komt te zitten. Ik besloot er m’n voordeel mee te doen en de volgende ochtend m’n veters volgens dit principe te strikken.
Ze hadden gelijk, hoor: de rijgsnoeren gingen niet snel los. Sterker nog: toen ik thuiskwam en Brrrr al op bed bleek te liggen, kreeg ik m’n schoenen bijna niet meer uit. Ik trok en schoof als ’n bezetene. Ik wilde naar boven. Ik overwoog de schaar — om op dat moment de knoop te ontwarren.
[“Wat bleef je lang beneden.” mompelde Brrrr, die al half in slaap was. “Veel te lang.” gaf ik toe en schoof nog es wat dichter tegen ‘m aan. Geen platte knoop meer, besloot ik stilletjes.]
Gewoon instappers nemen?
{Mowl: is ’n mogelijkheid.}
enne….die ritslaarsjes krijg je ook sneller uit!
RITS-laarsjes???!
Ja!…ritslaarsjes.
{Mowl: proef ik hoon?}
Maar je bent in ieder geval niet gestruikeld en zo heb je die valpartij nog even kunnen afwenden.
{Mowl: nog zeveneneenhalve week.}
Misschien is klittenband iets voor jou?
{Mowl: of ’n ritsje.}
Of schoenen zonder veters?
{Mowl: ritslaarsjes, dus.}