 |
|
D’r stond ’n berichtje op me te wachten.
Brrrr had z’n oog laten vallen op ’n zwarte stropdas met kanten omzoming. Hij raakte met de jonge vrouw achter de kraam aan de praat. Ik pakte m’n telefoon.
“Is dit ’n mannendas?” vroeg Brrrr. “Of toch meer voor vrouwen?” De kraamvrouw dacht even na.
“Eigenlijk is ie voor vrouwen ontworpen.” zei ze voorzichtig. “Maar mannen kunnen ‘m heel goed dragen.” Brrrr was overstag.
“Ik neem ‘m.” zeidie. De kraamvrouw pakte de das in. Brrrr opende z’n portemonnee.
“D’r is net ’n man op de stoet in Apeldoorn ingereden.” las ik. Verbijsterd keek Brrrr me aan, ’n bankbiljet in de hand.
[’t Nieuws was ons toegetwitterd. Zo gaat dat tegenwoordig en zo ging ’t die dag verder. Koninginnedag werd tweetje bij tweetje uitgekleed en afgeschminkt.]
De ene strop volgde de andere…
{Mowl: geinig.}
En toch zullen we volgend jaar gewoon weer Koninginnedag vieren.
{Mowl: maar natuurlijk. Maar hoe?}
Ik hoop op dezelfde manier als altijd. Het kan niet zo zijn dat een traditie om zeep geholpen wordt door een psychopaat. Dat zou een handreiking zijn en brengt mensen alleen maar op een idee.
{Mowl: we zullen zien.}
Een stropdas met kant. Gaaf!
{Mowl: echt wel.}
I’ve seen it here too.
It was awful.
{Mowl: we zagen ’t zelf pas toen we terugkeerden uit de stad.}
Het was een heel vreemde dag
{Mowl: zeg dat wel.}