Wijze besluiten worden slechts genomen met een overzicht van het geheel; om ver te zien moet men van de hoogte uit zien. Madame Anne Sophie Swetchine (1782–1857)

Buurtvrouw L had wat te ver­tel­len, dat zag ik zo. Ze stond aan de andere kant van de kruising en begon al tijdens ’t over­steken met haar verhaal.

“Ik heb van­daag je stukje nog niet kunnen lezen.” riep ze.

“Aan je ogen te zien ben je on­deu­gend ge­weest.” reageerde ik. L perste haar lippen op mekaar tot ’n guitig ge­heim­zinnige glim­lach. We liepen samen verder.

“Ik heb ’n nieuw vriendje.” ver­klap­te ze. “’t Is zo ge­wel­dig. Wij — wacht.” Ze zag buurt­vrouw M in de tuin staan. “Ik vertel ’t je nog wel.” wuifde ze. “Ik moet M even hebben.” Ze ont­kop­pel­de en boog af om mij alleen verder te laten gaan.

[Wat zou dat kunnen zijn, dacht ik al doorwandelend, dat zoveel meer genot geeft dan ’t lezen van mij?]