 |
|
“Bah, wat ben jij nieuwsgierig.” vond Brrrr toen ik bij de ingang van ’t appartementencomplex tegenover ons stopte. Hij had gelijk, maar ik had de rolgordijntjes als excuus.
Die gingen immers altoos vroeg in de middag dicht, maar sinds kort bleven ze open. En we zagen ook nog maar één van de twee jongens die d’r samenwoonden ’t pand in- en uitgaan.
“D’r staan nog steeds twee namen op de brievenbus.” rapporteerde ik. Brrrr schudde z’n hoofd.
“Dat vind ik zo niet-kunnen.” zeidie. We reden verder. “Heb je wel op de goede brievenbus gekeken?” vroeg ie even later.
[Ik heb soms m’n minder beschaafde momenten, ik geef ’t nogmaals toe. Dat zijn trouwens meestal wel de meest bevredigende momenten, moet ik zeggen.]
Wat een prachtige foto! En precies 4 uur!
{Mowl: ik heb d’r lang op moeten wachten.}
Wellicht moet je het ‘ns vragen.
{Mowl: we kennen ze niet echt.}
Dit is gewoon ‘sociale controle’.
{Mowl: zo klinkt ’t bijna als wenselijk gedrag. Dank je.}
Nu nog een geranium op je vensterbank en je bent compleet.
{Mowl: zijn vrouwentongen ook goed?}
Jullie doen wat ik niet durf, gluren:-)
{Mowl: o, maar heel beschaafd, hoor.}
Gluren naar de buren is nog steeds een van mijn favoriete hobby’s.
{Mowl: zeker nu we op leeftijd komen.}