Indische dagen (i)

samen
Conversatie-aandrang is een menselijke zwakheid; het bewegen der kaken en het voortbrengen van min of meer beduidenishebbende woorden, zinnen en peroraties is een fysieke behoefte zo goed als eten en slapen. Louis Couperus (1863-1923)

Uiteindelijk hebben we maar officieel kennis­gemaakt.

Bij de in­check­balie van ons hotel had de man alleen nog belang­stellend geïn­for­meerd naar de her­komst van onze reis­tas. (“Marokko.” had Brrrr geantwoord. De man had geknikt.)

Nadien kwamen we de man nog es tegen in de stad, waar we hem d’r op wezen dat z’n gevolg ‘m maande lang­zamer te lopen. En dan later nog troffen we ‘m bij de schoen­winkel, waar we net ’n paar sneakers aan ’t uit­zoeken waren.

“Waar gaat u hierna heen?” vroeg ik beleefd. De man grijnsde.

[Ik grijnsde mee, maar was tegelijk bloedserieus. Dus weten we inmiddels dat ie Kees-Jan heet. En dat was meer intieme informatie dan ik nodig vond.]

Standaard

6 gedachten over “Indische dagen (i)

  1. Bij intiem denk ik meestal aan meer dan slechts het uitwisselen van namen en beleefdheden.

    {Mowl: bij sommige mensen denk ik aan niet meer dan dat.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.