|
“Hoe was ’t hotel?” wilde Moeder weten toen we terugkwamen van onze huwelijksreis.
“Och.” zei ik. “’t Leek leuk, maar ’t bleek niet leuk.”
“O.” zei Moeder. “Maar hebben jullie dan wel lekker gegeten?”
“Och.” zei ik. “’t Leek lekker, maar ’t bleek niet lekker.”
“O.” zei Moeder. “Maar dan ben je weer blij dat je weer thuis bent.”
“Ja.” zei ik gretig. “Lekker onze eigen dingetjes.”
“Je eigen bed.” vulde Moeder aan. Ik zuchtte. “Wat is ‘r?” vroeg Moeder.
“We moeten nog drie keer.” zei ik. “Dit jaar.”
“Jongen toch.” zei Moeder.
[Nou ja, ik kan me nu al verheugen om drie keer thuis te komen.]
Partir c’est mourir un peu. Thuiskomen daarentegen…
{Mowl: c’est pour vivre.}
Four times in one year
on a honeymoon ?
You’ve lost me.
{Mowl: nee gekkie — slechts twee keer. De beide overige keren hebben we andere jubilea te vieren.}