Je kunt beter dood zijn dan vermist. Als je dood bent weet je tenminste waar je bent. Jessie Kesson (1916-1994)

M’n lievelingsriem was verdwenen — ooit gekocht in de Hofstad was ’t de blijvende herinnering aan enkele zeldzame dagen en nachten aan de Noordzee. Brrrr wist niet waar ie was.

“Natuurlijk wel.” zei ik. “Je hebt ’n nieuwe spijkerbroek voor me neergelegd en de riem uit de oude gehaald.” Hij haalde z’n schouders op.

“Dat weet ik niet meer.” zeidie. “Zou kunnen.”

Hoorde ik daar Paula Alquist aan de deur?

[Ik zocht en vond in ’n kast, tussen de sokken, ’n riem die als twee druppels water op de mijne leek. Maar dan extra groot. Wat gebeurde hier?]