 |
|
Voor de euroknaller stond ’n scootmobiel. Net nadat ik (ik was net verwikkeld in ’n glas rosé) ’t vervoermiddel had opgemerkt, kwam ’n tamelijk gezette vrouw naar buiten. Ze had ’n tas van de winkel vol verworven goederen in d’r hand.
Ze liep moeilijk. De scootmobiel had ze niet voor niks. Ze haalde ’n plastic tasje zonder opdruk tevoorschijn (ik zag niet waar vandaan). Daar stopte ze ’t tasje van de euroknaller in. ’t Logo van de winkel was hierdoor niet meer zichtbaar. Of misschien was de tas nu wel eenvoudig sterker. Ze hing de dubbele verpakking achter aan de scootmobiel. Dan klom ze voorop, startte ’t ding en reed weg.
[Onze hapjes werden geserveerd. Waarna ik me ineens ontzettend arm voelde.]
UIitverkopen gaat zelden gepaard met een smaakvolle kleurstelling van de aankondiging hiervan.
{Mowl: je zou d’r bijna elitair van worden.}
Op de foto lijkt het net alsof het publiek staat te dringen voor de Euro en de Tweede voor een Halve Euroknaller. Maar schijn bedriegt, want de kassajuffrouw heeft weinig omhanden.
{Mowl: ’t publiek zit, eet en drinkt.}