Een man die zijn liefde bekent is een zwakkeling. Een echte man bekent nooit. Paul Kiks

“Ik heb geen inspiratie.” zei ik landerig aan de ontbijttafel. Ik moet daarbij op ’n bepaalde manier naar Brrrr hebben gekeken.

“Jammer voor je.” zeidie namelijk, terwijl ie ’n stukje van z’n boterham met ’n gekookt eitje sneed. “Maar wat kan ik daar aan doen?” Zo had ik ’t nog niet bekeken.

“Alles.” was dan ook de conclusie. ’t Was nu Brrrrs beurt om op ’n bepaalde manier te kijken. “Ja.” zei ik bijna triomfantelijk. “Jij moet d’r voor zorgen dat ik me elke dag weer geïnspireerd voel. Brrrr bracht z’n eitje naar z’n mond.

“Jij spoort niet.” zeidie.

[En voilà. Daar was m’n inspiratie. Ik zei ’t toch?]