 |
|
“Jullie hebben mooi weer meegebracht, jongens.” zei de vrouw van de patatzaak. We waren in Nijmegen voor nieuwe opnames van onze televisiehitserie. Dit keer twee op één dag — da’s best vermoeiend, kan ik je vertellen. Maar goed, daar gaat ’t nu niet over.
“’t Was alleen nog ’n beetje koud, vanmorgen.” zeurde ik. Brrrr beet op ’n frietje.
“Maar ’t weer wordt alleen maar mooier, de komende dagen.” wist ie. De patatvrouw knikte.
“Vooral zondag wordt ’t mooi weer.” zei ze goedkeurend. “En da’s belangrijk.” We keken d’r waarschijnlijk ’n beetje onnozel aan, want ze verduidelijkte: “Voor de optocht.”
Bij Brrrr viel ’t kwartje ’t snelst. Pas toen ik ‘m “Natuurlijk. De optocht!” hoorde zeggen, wist ik weer welke tijd d’r aan stond te komen.
[Na dertien jaar in Arnhem te leven, is m’n bloed wat minder Nijmeegs.]