|
Brrrr moest bij de Turkse winkel zijn.
“Kan ik u helpen?” vroeg de vriendelijke vrouw achter de toonbank. Brrrr plaatste zijn bestelling.
“Anders nog iets?” vroeg de vrouw tenslotte.
“Nee, dank u.” zei Brrrr. De vrouw sloeg de producten aan. Bij de kebab aarzelde ze. Ze riep – in het Turks – naar de man, die achter in de zaak vlees aan het bewerken was. Hij gaf antwoord – in het Turks.
“Zes euro vijftig.” zei Brrrr. De vrouw en de man keken Brrrr een moment verbaasd aan.
“We moeten in het vervolg op onze woorden letten.” zei de vrouw nuchter.
[Niet dat hij ook maar iets had verstaan van wat er was gezegd. Laten we zeggen dat het een extreem ontwikkeld gevoel is voor buitenlandse talen. Of gewoon branie.]
Volgende keer moet Brrrr maar eens proberen met 4 euro 50 te zeggen. Misschien pakt het ook?
{Mowl: het valt te proberen.}
De kebab is duur dit voorjaar.
{Mowl: en hoeveel ben jij ervoor kwijt?}
Of misschien zat er toch een klein prijskaartje op de kebab? Of dat was de prijs die het laatst ook kostte? Of Brrrr is helderziend, dat kan natuurlijk ook heel goed.
{Mowl: je moet een goocheltruc niet uitleggen.}