Het huwelijk moet onophoudelijk een monster bestrijden dat alles verslindt: de sleur. Honoré de Balzac
“Stop, Jo!” beval de vrouw met het grijze, sluike haar. De man die voor haar liep, met het grijze ringbaardje, hield zijn pas in. De vrouw bekeek de waren van het marktkraampje.
Jo bewoog ondertussen niet. Hij had een vreugdeloze blik terwijl hij daar zo stond te wachten tot de vrouw klaar was met haar inspectie.
“Loop, Jo!” klonk de vrouw toen het zover was. Gelaten zette de man zich weer in beweging.
[De zon scheen zoals ie al in tijden niet meer had geschenen. Maar als ik Jo zag leek het zwaar bewolkt.]
Jojo.. tsja. Heen en weer aan een touwtje.
{Mowl: nomen est omen.}
Handig zo’n op afstand bestuurbare partner.
{Mowl: niks voor K?}
@Mowl: Ik geloof dat je al teveel hebt gezegd… 😉
{Mowl: sst.}
Jo heeft een lekker ongecompliceerd leven.
{Mowl: als de Afghanen onder de Taliban.}
Haha, doet de vrouw met het grijze, sluike haar je niet een beetje aan Brrrr denken… 😉
{Mowl: hoe stom denk je dat ik ben om hier op te antwoorden?}