 |
|
Daarmee was het met de strapatsen van overbuurvrouw T nog niet gedaan. Als de controle door de medicijnen is weggevallen, gaan al haar grenzen open.
Dat ervoer ook de moeder van Brrrr toen ze bij ons de ramen aan het zemen was. (Ja, ik weet het – we worden schandelijk verwend met een schoonmakende schoonmoeder, maar we zullen het wel verdiend hebben.)
Vanaf haar balkon had overbuurvrouw T de moeder van Brrrr in de peiling gekregen en ze riep haar toe.
“Moeder van Brrrr! Moeder van Brrrr!”
Onwillekeurig draaide de moeder van Brrrr haar hoofd.
“Moeder van Brrrr!” scandeerde overbuurvrouw T, “Wilt u wat eten? Ik heb eten voor u klaar!”
Ietwat ongemakkelijk gaf de moeder van Brrrr te kennen dit gebaar op prijs te stellen maar er geen gebruik van te zullen maken. Het laatste deel van het antwoord was blijkbaar niet tot overbuurvrouw T doorgedrongen, want even later kwam ze de straat op met een dienblad en plaatste het op de stoep. Op het dienblad bevonden zich eieren en brood.
“Alstublieft.” lispelde overbuurvrouw T.
[Op dat moment kwam Brrrr het huis uit om iets in een afvalemmer te gooien. Overbuurvrouw T ontstak in woede.
“Dat mag je niet weggooien! Dat is prima eten!” schreeuwde ze naar Brrrr.
“Rustig.” kalmeerde Brrrr haar, terwijl hij het dienblad oppakte. “Ik gooi uw eten niet weg, kijk maar.”
Het woedende gezicht van overbuurvrouw T verzachtte.
“Oja.” zei ze.
Brrrr duwde het dienblad terug in haar handen. Schuifelend keerde ze terug naar haar flat.]
Oh wat aardig van de moeder van overbuurman B. En goh wat aardig van overbuurvrouw T. Overbuurman R. wordt enorm verwend!
(R. heeft eten in overvloed, het wordt zelfs weggegooid!)
{Mowl: zelden.}