|
Hij had een roos gekregen. Ik ook, trouwens. Net als iedereen in de stad. Gekregen van een grote groep moslimjongeren. Om te laten zien dat ze zo kwaad nog niet zijn, denk ik.
Een donkere jonge vrouw liep ons tegemoet. Antilliaans, schatte ik. Ze had ook net een roos gekregen en las ’t blauwe kaartje dat d’r aan was gebonden. D’r stond een tekst op uit de Koran: dat we mekaar geen pijn moeten doen. Zoiets.
Toen stak ze de roos in een vuilnisbak en liep door.
[“Zag je dat?” zei ik tegen hem. Ik wachtte z’n antwoord niet af en haalde de roos uit de bak. “Nu heb ik ’r lekker twee.” zei ik.]
Beter een roos dan de koran weg gooien.
{Mowl: want?}
Boeken gooi je toch niet weg??
{Mowl: nooit!}
Gisteren zag ik op tv dat moslims ook gevoel voor humor hebben. Het moet niet gekker worden.
{Mowl: heb je weer Shouf Shouf Habibi gekeken?}
Ja zeg, je moet een geven roos niet in een vuilnisbak steken. Daar kunnen ze namelijk niet tegen
{Mowl: ik heb ’m gered.}
Sommige mensen zijn zo onverschillig
{Mowl: waar moet ’t naar toe?}
Mooi initiatief van die jongeren. Wel wat lullig van de Antilliaanse vrouw om de roos in de vuilbak te gooien.
{Mowl: misschien had ze geen vaas thuis.}
Zeker PvdA-moslims?
{Mowl: o, vanwege de roos?}