Enge mannen

engHet was een spannende dag, gisteren. Overal ME in de straten, helicopters in de lucht. De sfeer was gespannen.

Om één uur zou de demonstratie vertrekken. Al ruim voor de tijd waren nieuwsgierige buurtbewoners een kijkje komen nemen. Ik besloot, gewapend met mijn fototoestel, hun voorbeeld te volgen. Zo vaak zie je niet dat een groepje zwakzinnigen in het openbaar (en met toestemming van de rechter) wordt gelucht.

Tegen half twee was er nog geen teken van een tegemoetkomende stoet. Dus besloot ik zelf naar de bron van het protest te gaan, achter het station. Toen ik daar tegen kwart voor twee aankwam, zette de stoet zich net in beweging. Hij werd vergezeld door politie en media (waaronder Roodpetje).

Een handjevol demonstranten liep richting Sonsbeekpark, toen ik een paar foto’s van hen maakte. Al snel vond ik het welletjes geweest en ik besloot via een andere weg huiswaarts te keren. Eén van de rechts-radicalen had mij gezien, draaide zich om en maakte demonstratief een foto van mij. Alsof mijn semi-wegwerp-camera onthullendere beelden had genomen dan de apparatuur van de aanwezige persmensen.

Toen ik mij had afgewend van de stoet en mijns weegs ging, merkte ik dat er een man achter mij liep. Toeval, dacht ik. Maar met de agressieve blik van de fotograferende NVU’er nog in gedachten, besloot ik geen risico te nemen. Ik versnelde mijn tred, vertraagde, ging even links lopen – dan weer rechts: maar de man bleef mij volgen.

Toen ik bij een plein kwam, liep ik in eerste instantie naar beneden, in de richting van het Sonsbeekpark. De man liep mee. Plotseling sloeg ik een andere richting in, terwijl ik de man aankeek.

De man zette nog een paar stappen en stopte toen. Hij keek me niet aan – maar liep ook niet verder achter me aan.

[Wie was die man? Een hersenschim? Een rechts-extremist die wilde zien waar ik woonde? Of toch iemand van de AIVD? Het kan maar zo.

Toen even later de deur thuis in het slot viel vertelde ik Brrrr met rode koontjes wat me was overkomen.

“Goed dat je weer thuis bent.” zei hij.

Even later verdwenen de helicopters uit de lucht. Het gevaar was geweken.]

Standaard

7 gedachten over “Enge mannen

  1. Pingback: Ook terug | Mowl.eu

  2. Ja, ik vond het ook al raar dat die helikopter steeds boven Arnhem zat…. In de auto naar het werk begreep ik pas wat er aan de hand was…

    Mag ik trouwens het wachtwoord voor de meeting 2005? Ik ben wel benieuwd wat er achter die pagina zit….

    {Mowl: even geduld. Dan gaan de deuren open.}

  3. Pff, jij liever dan ik. Ik denk dat ik mij ver van deze menigte gehouden had. Ze zullen dan vast ook net iets vriendelijker zijn tegen jou dan tegen mij.

    {Mowl: ik geloof niet dat ze weten wat ‘vriendelijk’ is.}

  4. “Eén van de rechts-radicalen had mij gezien, draaide zich om en maakte demonstratief een foto van mij. Alsof mijn semi-wegwerp-camera onthullendere beelden had genomen dan de apparatuur van de aanwezige persmensen.”
    Ik ben ook meerdere malen demonstratief gefotografeerd. Maar ben na afloop niet gevolgd 🙂

    {Mowl: denk je.}

  5. rozebeer schreef:

    pfffff, wat een avontuur, en wat kunnen jullie mensen laten schrikken 😉
    Ik vind het wel heel erg stoer René dat jij, bewapend met camera, het aandurfde om het hart van de demonstratie op te zoeken…
    Mooie foto trouwens

    {Mowl: ‘stoer’ is my middle name.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.