Gisteren zag ik u en een aantal vrienden zitten op een terras in het Arnhemse Openluchtmuseum.
U had dat ‘Openlucht’-gedeelte misschien wel erg letterlijk genomen: vol trots gunde u mij een gulle kijk op uw achterwerk.
De beide bijzonder blote batsen bombardeerden bepaaldelijk mijn belangstelling. Mijn blik bleef lang gefixeerd gericht op uw hammen.
Tot u uw t-shirt naar beneden trok en daarmee de betovering verbrak.
Het was een bijzondere ervaring, dat is zeker. U heeft er toch, hoop ik, niets aan overgehouden? Billenkoek, bijvoorbeeld? Of krentenkak?
[Ik heb trouwens nog wel een foto gemaakt van de situatie. Als u een afdruk wenst, kunt u contact opnemen met mij.]
Heb je al een reactie ontvangen van deze geachte mevrouw?
{Mowl: nee. Maar ik wacht.}
lekkere naat!
{Mowl: liefhebber?}
Ja, kijk, in dít geval dus niet, nee! Kwa mode.
Nou goed, uit voorzorg kunnen we het misschien inderdaad maar beter helemaal afkeuren.
{Mowl: ik kon d’r niks aan doen.}
Hé, een stratemakersdecolleté…..
een nieuwe weg?
{Mowl: meer een put, lijkt me.}