 |
|
Met opengesperde ogen lag ik klaarwakker in bed.
Naast me lag Brrrr, geheel conform de eisen van zijn griep, de longen uit zijn lijf te hoesten. Natuurlijk speet me dat voor hem, maar dat ik er geen slaap door kon vatten maakte me ook niet blij. Ik nam een besluit.
“Ik sta op.” zei ik en gaf hem een zoen. Beneden, op de bank, zou ik misschien nog wat rust vinden. Zijn reactie was een rochel.
Nauwelijks beneden gekomen hoorde ik boven gestommel. Even later ging het licht in het trappenhuis aan. En weer even later verscheen Brrrr in de woonkamer.
“Zonder jou kan ik niet slapen.” zei hij op mijn verbaasde blik.
[Hij had gelijk. Samen wakker zijn is beter dan alleen.]
wèl lief!!!!
{Mowl: maar vermoeiend.}
Verdikkie, dit klinkt zo lief dat ik ook wel iemand wil om samen mee wakker te liggen….
Kon je niet wat meer de nadruk leggen op die rochel…
{Mowl: het zou de sfeer teniet hebben gedaan.}
Alleen al om de strakke vormgeving adviseer is met nadruk: Tony Chocolonely!
{Mowl: en de korreltjes zijn zo klein dat het veel meer lijkt.}
Erg intrigerend plaatje wat je daarbij hebt geplaatst. Lijkt op een uitgehold wit bolletje waar een heel pakje Tony Chocolonely in is gegoten.
Ga ik binnenkort ook eens proberen.
{Mowl: je kunt er ook meteen een hele reep in douwen.}
En toen lagen jullie met zijn tweeën op de bank. Da’s ook niet echt praktisch…
{Mowl: liefde laat zich aan praktisch niks gelegen.}
ooooow, wat schattig!
BETERSCHAP met zijn 2-en..
{Mowl: het heeft zijn tijd nodig. Daar doe je niks aan.}