Gevonden voorwerp

Aangenaam is het, wanneer stormen over de wijde zee de wateren in beroering brengen, vanaf het strand de grote nood, waarin uw medemens verkeert, gade te slaan; niet omdat de kwelling van een ander voor u een heerlijk genot oplevert, maar omdat het aangenaam is gewaar te worden, van welke rampen ge zelf vrij zijt. Lucretius

Aangenaam is het, wanneer stormen over de wijde zee de wateren in beroering brengen, vanaf het strand de grote nood, waarin uw medemens verkeert, gade te slaan; niet omdat de kwelling van een ander voor u een heerlijk genot oplevert, maar omdat het aangenaam is gewaar te worden, van welke rampen ge zelf vrij zijt. Lucretius

“Staat hier misschien een gevonden witte paraplu?” vroeg ik aan het loket van het station. De dag ervoor had ik hem nog vanuit mijn vertrekkende treincoupé tegen het bankje op het perron zien staan.

De mevrouw van het loket keek achter zich.

“Nee.” zei ze. “Geen witte.” Ze keek nog es. “Wel een grijze.” En ze haalde hem tevoorschijn. “Hij staat hier al heel lang.”

“Die is niet van mij.” deed ik nog even grootmoedig. Toen klonk van buiten een donderslag.

“Maar ik vind hem goed.” besloot ik en pakte hem aan. De mevrouw van het loket glimlachte.

[Even later liep ik fier over het perron, beschermd tegen de stortregen door mijn nieuwe grijze paraplu. Met enig leedvermaak zag ik genoeg andere regenschermloze reizigers rennen met opgetrokken kragen of capuchons. Ha! De losers!]

Standaard

9 gedachten over “Gevonden voorwerp

  1. Anne schreef:

    Tuuuuuuuurlijk René! Of zoals we hier in vlaanderen zeggen, vaneigens.
    Jij verliest zogezegd je paraplu en krijgt er meteen een andere voor in de plaats? Valt dit soort ‘kwijtraken’ niet onder de noemer van sluikstorten? 🙂

    {Mowl: de witte was beter en groter dan de grijze, hoor.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.