Het blok

jantje

Net zoals je een zieke moeder niet in de steek laat, moet je ook een zieke maatschappij niet in de steek laten.
Jevgeni Jevtoesjenko (1933)

Fred stond op het antwoord­apparaat. Zijn stem klonk ernstig.

“Mijn moeder heeft een beroerte gehad.” zei hij licht aarzelend, haperend. Om er meteen geruststellend op te laten volgen: “Maar ik kom wel, hoor.” Een kort moment pauzeerde hij. Dan vervolgde hij, zachter: “Ik zal alleen wat vaker naar haar toe gaan.”

Aan het einde van de middag kwam hij nog even langs. Zijn leerling had geschilderd en hij kwam hem ophalen.

“Het doet me meer dan ik dacht. Ik ben blijkbaar nog niet klaar met mijn moeder.” zei hij. “Toen mijn vader stierf pakte ik dat vrij licht op. Maar met haar…” Zijn ogen glinsterden. “Ik moet nog zoveel afmaken.” mompelde hij.

We waren even stil. Ik probeerde mijn mond te houden.

“Hier ook.” zei ik toen. Fred schoot in de lach.

[Een vertraging in de verbouwing – nooit heeft het me minder kunnen schelen.]

Standaard

Een gedachte over “Het blok

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.