In de rij

orde

Beleefdheid is de meest genietbare vorm van huichelarij. Ambrose Bierce (1842-1914)

De rode streep vertelde me waar ik op mijn beurt moest wachten. Een lokettist was in gesprek met een klant. Ik was de eerstvolgende.

Toen het gesprek tot afronding leek te komen, kwam er een vrouw naast me, achter de rode lijn, staan. Ze leek mij niet op te merken. De klant bedankt de beambte en liep weg. De vrouw haastte zich op zijn plaats.

Verbaasd keek de klerk van de vrouw voor hem naar mij achter de streep. De vrouw zag het gebaar en draaide haar hoofd om mij te ontdekken.

“O,” speelde ze geschrokken, “U mag ook wel hoor.”

“U mag ook wel hoor” — de impertinentie! Dit zou hét moment voor een bijzonder filerende opmerking zijn geweest waardoor ze het voor de rest van haar leven uit haar botte hoofd zou hebben gelaten om voor te kruipen. “U mag ook wel hoor”!

[Maar natuurlijk wist ik weer es niks te verzinnen. In plaats daarvan knikte ik vriendelijk en wisselde van plaats met de vrouw. Nou ja, ik ben meestal minder assertief.]

Standaard

11 gedachten over “In de rij

  1. Ik zou zeggen dat ik geduldig op mijn beurt wacht en vervolgens bij de balie zeggen dat ik vóór mevrouw in de rij stond…
    Bah, wat heb ik een hekel aan dat soort mensen. Alsof het vliegtuig zónder die mensen zou vertrekken…

    {Mowl: welk vliegtuig?}

  2. Jaartal schreef:

    achteraf weet je dan dat de ad-remme en clevere reactie is (was geweest):

    ‘ u mag ook gerust op uw eigen beurt wachten hoor mevrouw, kijk daar begint de rij!’

    {Mowl: ja, achteraf is alles makkelijk.}

  3. De vrouw zag je niet? Misschien leek je wel op te gaan in de veel te grote trui van gisteren? 😉

    {Mowl: en dacht ze dat ik een rondlummelende peuter was?}

  4. Cat schreef:

    Opvouwen die vrouw en achter de balie werpen. Tot drie minuten voor vijf. Drie minuten ná vijf mag ook.

    {Mowl: en de baliemedewerkers er mee opschepen?}

  5. Ik stond afgelopen zaterdag voor de incheckbalie op het vliegveld van Geneve te wachten. Het was druk. Een paar Engelsen dachten slim te zijn door bij de balie voor invaliden in te checken. Daar stond geen rij. Toen de klerk zei dat ze toch echt bij de balies voor validen moest zijn, dachten ze even voor te kunnen dringen. Ik was de eerstvolgende. Ik protesteerde hevig en zei dat ze gewoon achteraan moesten sluiten. Net als iedereen. ‘Ja, we hebben al in de rij gestaan, maar stonden voor de verkeerde balie’, was hun argument. Ik antwoordde daarop dat ik heus wel had gezien dat ze bij de invalidebalie probeerden in te checken en dat ze heus wel wisten dat dat niet kon. Gelukkig had de dame achter de balie het ook gezien en vroeg om mijn instapkaart en paspoort en negeerde de Engelsen volledig. Die besloten daarna toch maar achteraan te sluiten. Ze moesten wel, want de omstanders die zich ermee bemoeiden stonden gelukkig aan mijn kant.

    {Mowl: misschien waren ze het gewoon om aan een invalidenbalie aan te moeten schuiven.}

  6. bad gay man. thou art ay bad and unassertive gay man.

    {Mowl: wat heb ik nou gezegd over het gebruik van Engels? Alleen Australiërs. Jij mag in het Brabants.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.