Juliana

Zonet hoor ik dat prinses Juliana dood is. Ze is in haar slaap gestorven, in de laatste uren van de winter.

Prinses Juliana? Ze blijft koningin.

Ik ben tegen het koningshuis, natuurlijk. Ik ben een weldenkend mens. Wie kan, als weldenkend mens, voorstander van een koningshuis zijn? Zoiets doe je toch niemand aan? Om nog maar te zwijgen over het anti-democratische gehalte van een constitutionele monarchie.

Maar ik hield van Juliana. Koningin Juliana.

De muziek op de radio wordt aangepast. Licht klassiek. Ik voel me leeg. Ik zeg mezelf niet zo raar te doen. Ik kende haar niet persoonlijk. En ze was al oud. 94. En dementerend.

Maar toch. Er is weer een stukje van me weg. Een stukje van mijn leven afgesloten. Het klinkt zwaar. Zwaarder dan ik bedoel.

Ik ben droef.

(Maar de muziek is wel mooi, zo met die aangepaste programmering. Wat dat betreft, mag – neuh, laat maar.)

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.