Al sinds enige tijd zie ik deze poster. Hij vertelt me dat ik schoenen moet kopen. Sportschoenen. Van Pony. Want die zijn gegarandeerd níet Duits.

In deze tijd van demonisering en verkettering raak ik in de war. Ben ik hier getuige van de Jan Mulder van de reclame? Zijn het cynisme en de ironie van een dusdanig niveau dat ik het niet meer kan vatten? Of zoek ik er te veel achter?

Een vriendin van mijn moeder heeft als klein meisje in een jappenkamp gezeten. Na de oorlog kwam er bij haar geen Japans produkt meer over de vloer. Dat kon ik begrijpen. Net zoals ik van enkele individuele mensen begrijp dat ze weigeren om één stap over de grens te zetten. Te heftig zijn de emoties om rationele argumenten tegen deze aversie in te brengen. Daar gaan jaren over heen of, zoals bij de vriendin van mijn moeder, verdwijnt de weerzin tegen een volk alleen mee het graf in.

Gegarandeerd niet Duits. Reclame in 2004. Niet-Duits: het is een aanbeveling.

Hoe moet dat nu met ons koningshuis?

[Pony sportschoenen hoort – samen met Diesel sportschoenen en een aantal andere merken sportschoenen – bij Global Brand Marketing Inc. Zouden ze die naam niet moeten wijzigen in Nearly Global Brand Marketing Inc?]