Om de dag af te toppen zijn we naar een nieuwe tapas-bar geweest: La Luna. Nou ja nieuw — de bar zit ‘r inmiddels al weer twee maanden.

De eigenaresse heeft de zaak genoemd naar d’r dochter, Luna. Het is een lief meisje met een blond engelengezichtje, dat Brrrr meteen haar speelgoedbeer wilde geven.

Je kunt merken dat de mensen zelf uit Spanje komen. [Sterker nog: ze hebben gewoond in Vilanova, het dorpje naast Sitges waar we vorig jaar zijn geweest.] De echte Spaanse tapasbar herken je, vinden we, aan de ansjovis in het zuur. Ze smaken bijna overal redelijk tot lekker. Maar altijd ontbreekt er iets.

Dit keer niet: de visjes waren perfect.

Hier komen we vaker!