Liefje

En dan is er dit.

Telkens als Brrrr zegt: “Weet je wat we morgen eten? Varkenshaasjes!” trek ik mijn neus op. Ik vind een varkenshaasje bij uitstek slaapverwekkend eten. Zo saai, zo doorsnee. Maar ik zie Brrrrs ogen twinkelen en ik zeg al niks meer. Het zal wel goed komen.

En dat is meestal niet verkeerd gedacht. Zo ook dit keer.

Hij sneed de haasjes door, maar liet de helften nog wel aan mekaar zitten. Vervolgens herhaalde ie dezelfde truuk. Het gevierendeelde haasje werd getrakteerd op een likje rode pesto en een plakje parma-ham. Daarna werd het hele zaakje opgerold en vastgemaakt met een prikkertje. Even aanbraden, daarna in de oven en presto!

Het braadvocht werd omgetoverd tot de meest fantastische saus. (Vraag me niet wat ie ermee gedaan heeft. Hij heeft het me gezegd, maar het duizelde me gisteren al van al die smaken. Het was schier onmogelijk dat allemaal te onthouden. Maar kom later deze dag nog een keer langs, misschien kan ik het je dan vertellen.) Gewoon een kwestie van wat knoflook, gember en rode pesto heb ik intussen begrepen. (Ik ben helemaal geen saus-mens, dus als ik zeg dat ie likkebaardend-lekker was, kun je dat gevoeglijk van me aannemen!)

[Penne rigate erbij, stokbroodje, sla, wijntje. Weet je, het is wel degelijk alle dagen feest.]

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.