Onweer

Het leven is te kort om te schaken. Henry James Byron

Qua figuur was hij een grote man, wiens fysiek niet overeenkwam met zijn innerlijk.

“Het regent,” zei ik terloops – wat ook klopte. Het was een typische decemberavond, zo vlak voor Sinterklaas, waarop het al in de middag begon te duisteren en de neerslag gestaag viel. De man trok zijn mondhoeken omlaag.

“Het gaat onweren,” zei hij, terwijl hij me donker aankeek. “De weerman heeft gezegd dat het gaat onweren.”

Hij keerde zijn blik van me af, alsof hij dat zowat niet dorst te wagen – je wist maar nooit. De zwarte ruiten verborgen de wereld aan de andere kant.

“Het gaat onweren,” herhaalde hij voor zich. Zacht, bijna murmelend. Dan, met een ruk, draaide hij zijn hoofd terug naar mij. Hij boog zich voorover en ik zag pas goed hoe groot hij was.

“Ik houd niet van onweer,” ontvouwde hij zwaar en ernstig.

Ik durfde nauwelijks te bewegen. Ik knikte alleen.

Standaard

Een gedachte over “Onweer

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.