Om een lid van onbesproken gedrag van een kudde schapen te zijn, dient men eerst en vooral schaap te zijn. Albert Einstein
Collega J las Ludlum. Vertelde hij. En het ging over geheime zaken en stiekeme dingen waar wij, gewone klootjesburgers, helemaal geen idee van hebben.
“Niets is wat het lijkt.” sprak J manend, zittend in een tipi op de Veluwe, aan een kampvuur, kort nadat we met zijn allen een aantal uren schapen hadden gehoed.
“Je hebt waarschijnlijk gelijk.” meende ik. “En denken we ook alleen maar dat we werken.”
[Serieus. Soms krijg ik het idee dat mijn collega’s en ik door een groep bezigheidstherapeuten uit de echte samenleving worden gehouden. En dat we gewoon niet weten dat we eigenlijk in een groot gekkenhuis zitten. Nog niet. Maar het begint te dagen.]
Don’t get the wrong idea.
That doesn’t take away
my belief in life after death.
{Mowl: laat mij je niet van je geloof afbrengen.}
Dan moet ’ie een keer De Simulacron van Daniel Galouye lezen. Niet heel denderend geschreven, maar wel een fraai verhaal. Gelooft ’ie helemaal niet meer dat ’ie echt bestaat…
Ook verfilmd trouwens, als The Thirteenth Floor.
{Mowl: zou ik ’m daar blij mee maken, denk je?}
Het leven is net een real-life soap. Zoals in de film The Truman Show. Ontsnap daar maar eens uit.
{Mowl: wie kijkt mij?}
Inplaats van Ludlum kan je ook boeken van Naomi Klein gaan lezen. Die sorteren hetzelfde effect.
{Mowl: ik verwacht nog meer voorbeelden.}
En daarom: GENIET. Want je weet helemaal niet hoe het eigenlijk is. Kun je beter maar genieten. Zeker als je weet dat dit niet echt is, maakt het ook niet uit of je het verknalt door te genieten 🙂
{Mowl: ook nep-genot is lekker.}
Ik heb ook wel eens het idee dat we in plaats van te leven onderdeel zijn van een spelletje
{Mowl: als pionnen. Niet als spelers.}
P.S. I am worried about
Cyberjunk.
Is something wrong with her /him ?
But I think , her.
{Mowl: misschien heeft ze gewoon even tijd nodig.}
Aren’t we all living in the
“happy farm?”
{Mowl: dus toch?}
Het leven is één grote Matrix.
{Mowl: en in werkelijkheid zijn we dromende zombies in ’n peul.}
Vreemd. Dat gevoel heb ik wel eens tijdens een gemeenteraadsvergadering.
{Mowl: “wel eens”?}