De hele geschiedenis is vol met reizigers die in de verkeerde trein zitten. Thomas von der Dunk
Niet eens geschrokken, maar eerder verbaasd constateerde ik dat ik door de wekker heen was geslapen: maar liefst honderdzeven minuten langer dan gepland had ik me in Morpheus’ armen gewenteld.
Kalm ging ik douchen, koos mijn kleding uit en voerde de katten. Toen pakte ik de paraplu en mijn oranje koffertje en fietste naar het station. Het zou er waarschijnlijk stervensdruk zijn, maar tja, had ik maar op tijd moeten opstaan.
Het was stervensdruk op het station. Mannen in het geel stonden bij de ingang ten teken van een kennelijk malheur. Toen ik de fiets parkeerde hoorde ik de omroepster: “De computerstoring is verholpen. Het treinverkeer zal weer op gang komen.”
Op het perron herkende ik veel van mijn gebruikelijke vroege medereizigers. Vreugde overspoelde me.
Ik was op tijd.
[De trein trouwens niet. Die had alsnog vijf minuten vertraging, zoals de omroepster omriep. Dat werden er natuurlijk tien, maar dat mocht de pret niet drukken.]
Ik had vandaag ook een computerstoring op het werk. Gelukkig kon ik dat met mijn laptop thuis gewoon verhelpen. Dat duurde geen 1 uur en 47 minuten, maar nog geen 5 minuten.
{Mowl: nooit een overstap naar de spoorwegen overwogen?}
Dat had je dan erg mooi uitgekozen. Net als de titel van dit stuk.
{Mowl: het was niet echt een kwestie van keuze. Meer gewoon doorslapen.}
Je kan er maar deugd van gehad hebben (van het overslapen 🙂 )
{Mowl: op deze manier is het een feest.}
Mooi cadeautje aan het begin van een grauwe dinsdagochtend…alhoewel, de zon scheen wel…dat óók nog!
{Mowl: ja, als het niet gisteren was opgetekend.}
Een geluk bij een ongeluk.
{Mowl: ik was euforisch, mag dat ook?}
Very clever title .
Is it your own ?
{Mowl: met dank aan Toon Hermans.}
Dat maakt je eigen storing toch weer een stuk minder erg.
{Mowl: over welke storing heb je het eigenlijk?}