 |
|
De man keek me doordringend aan.
“Kijk.” zei hij, terwijl zijn wijsvinger op de tafel tussen ons priemde, “Ik ben dyslectisch.”
Hij nam ietwat triomfantelijk een pauze, alsof hij – eenmaal zijn zwakheid getoond – daarmee onoverwinnelijk was geworden.
“Dyslectisch.” herhaalde hij. “Net als Einstein.”
Hij vouwde zijn handen en boog zich op een samenzweerderige manier naar me toe.
“En die heeft toch maar mooi de gloeilamp uitgevonden.” besloot hij. “Einstein.”
[Daar kon ik het mee doen. Daar was niks tegenin te brengen. Nou ja, bijna niks.]
Ik hoor het al, je moest je erg inhouden. Waar ben je deze wijsgeer eigenlijk tegengekomen?
{Mowl: gewoon. In het leven.}
menig gymnasiast is dyslextisch
samen naar school!en als integratiebewijs een gymdiploma!!!
{Mowl: op de gympen gehaald.}
anoniem? foutje
je m’appelle Lidwine
{Mowl: enchancté.}
Ik heb geen enkel excuus om mijn schrijffouten te verklaren. En dat is klote.
{Mowl: je moet het allemaal op eigen kracht doen? Chapeau, hoor.}
Ik dacht dat Einstein de chloeylamb had uitgevonden.
{Mowl: ik heb nog serieus tijden op dat woord zitten googelen. Bedankt.}
Ik ben ook dyslectisch. Maar ik vind het vooral vervelend dat ik zoveel tijd kwijt ben met dingen doorlezen. Als Einstein niet dyslectisch was geweest, was hij waarschijnlijk in de helft van de tijd klaar geweest 😉
{Mowl: dan was E misschien wel mc4 geweest.}