Ik hou van warmbloedige vrouwen en van koude koffie: in beide gevallen betekent dat tijdwinst. Léon Zitrone

“Kom jij ook uit Z?” De jonge vrouw keek blij verrast, terwijl ze de rits van haar regenjas nog eens omhoogtrok. Dan besloot ze de sluiting toch nog een handbreed te openen.

“Dan moet je Margriet kennen.” meende ze. “En Annemarie. Of Jaap.”

Ik schudde mijn hoofd.

“Misschien ben ik van een andere tijd.” probeerde ik. Ze keek me nadenkend aan.

“Van welk jaar ben je dan?” vroeg ze. Ik vertelde het. Zuinig puntte ze haar lippen.

“Dat scheelt wel veel, ja.” erkende ze. Weer was het even stil.

“Maar je kent Robert toch wel?” vroeg ze. “Of Louise? Ans dan?” Ik moest iedereen ontkennen. Op haar gezicht brokkelde elke hoop weg.

“Ik ga naar huis.” zei ze. “Eten maken.” Ze trok de rits weer dicht. Even leek ze me nog iets te willen vragen. Maar in plaats daarvan glimlachte ze alleen maar even.

“Dag.” zei ze voordat ze verder liep.