Al zolang ik mij kan heugen
Kom ik jaarlijks naar dit land
Maar dit jaar is het bijzonder
Want er is wat aan de hand
Vele mensen lijken bitter
En de toekomst ziet zo zwart
De ene groep staat tot de ander
En versteend is heel hun hart
De geschenken die ik meebracht
Laat ik daarom in de zak
Sta mij toe dat ik er één geef
En twee and’re van je pak
Het geloof wil ik je nemen
Want geloven is het kwaad
Het geloof maakt onverdraagzaam
Leidt tot kruistocht en jihad
Ook de hoop is niet het anker
Wat men steeds weer heeft gedacht
In een wereld waar gehoopt wordt
Bouwt de mens niet, maar hij wacht
Slechts de liefde is bestendig
En het maakt van jou een mens
Vormt de aarde tot een hemel
Dat is dus wat ik je wens.
[Vergeef mij hier mijn sentiment.
Ik ben ook maar een oude vent.]