Spreek tegen elke vrouw alsof je verliefd op haar bent, tegen elke man alsof hij je verveelt. Oscar Wilde
“Alstublieft.” zei de ober. Hij legde zijn linkerhand op de schouder van de dame aan het tafeltje op het terras. Met zijn andere hand zette hij een kopje neer. “Uw cappuccino.”
De hand rustte net iets te lang om helemaal niets te betekenen. De vrouw keek omhoog, de ober in het gezicht. Ze zei niks.
Ineens boog de ober voorover om haar te zoenen. Zonder waarschuwing, direct op de mond. Het ging snel en was ook meteen gedaan. Dan rechtte hij zijn rug weer.
De vrouw strekte nog steeds haar hals.
“Dank u.” zei ze alleen.
[Om daarna haar hoofd weer te buigen. Ze pakte het lepeltje en roerde door de koffie. De ober ging naar het volgende tafeltje. Daar wachtten nog twee mensen.]
Sinds het rookverbod moeten ze alles in de strijd werpen om de horeca aantrekkelijk te houden.
{Mowl: ze worden wel inventief, dat moet gezegd.}
Ik geleuf er heulemaal niets van…da kan nie….da kan ech nie.. 🙂
{Mowl: welles. Alsof ik zou liegen.}
Bedient hij ook heren?
{Mowl: jazeker. Ons, bijvoorbeeld.}
en?
{Mowl: gewoon. Koffie. Verder niks.}
Welk terras was dat, wat een service!! ( Of was het een onknappe ober?? )
{Mowl: hij was erg charmant.}
Ah doe niet zo gek!
Da’s gewoon z’n moeder! Dat kan niet anders!!!
{Mowl: ’t leeftijdsverschil was niet te zien.}
Daar zat ik ook aan te denken.
{Mowl: toch geloof ik ’t niet.}
Misschien een stelletje
{Mowl: kan maar zo.}
The question is:
Did she thank him
for the kiss or for the
coffee ?
{Mowl: ik zou ’t, eerlijk gezegd, niet weten.}