Twee jaar

Drieduizend mensen dood, nadat men vier vliegtuigen heeft laten neerstorten. Overal in de wereld wordt deze gruwel vandaag herdacht. Een beetje plichtmatig schenkt ook Mowl andermaal aandacht hieraan.
Plichtmatig, ja, want zijn er niet onnoembaar veel meer gruwelen die dagelijks om een herdenking schreeuwen?

Misschien moeten we 11 september, net als 4 mei, zien als meer dan een herdenking van die ene terreurdaad. Misschien als een symbool voor de verwoesting van wat ons lief is, door krachten die groter en vernietigender zijn dan we voor mogelijk hebben gehouden. En die, op een vreemde manier, wellicht door onszelf zo groot en vernietigend zijn gemaakt.

(Hmm. Zou evangelist geen leuk beroep voor me zijn?)

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.