Uitkijken

In een rivier is het water dat u aanraakt het laatste van wat er voorbij is gestroomd en het eerste van wat er voorbij gaat stromen. Zo is het ook met de tijd. Leonardo da Vinci

Het jongetje trok zich los uit de hand van zijn zusje en rende de straat over, naar zijn moeder.

“Nee, nee!” riep die verschrikt, maar het was al te laat – het kindje was al overgestoken, voordat de laatste kreet verstomd was. Het wierp zich in de armen van de moeder, terwijl een aanstormende fietser het nog maar net wist te ontwijken. De moeder duwde hem meteen van haar af om hem bestraffend toe te spreken.

“Wil je dat nooit meer doen!” was niet zozeer de vraag als wel de opdracht van de moeder. Het jongetje leek het niet te begrijpen.

“Je had wel een ongeluk kunnen krijgen,” ging de moeder verder, “je had onder een fiets kunnen komen, of, of, ik weet niet wat!”

Het jongetje keek omhoog naar haar. Zijn ogen sprongen.

“Ik wilde alleen maar bij u zijn,” hakkelde het.

Bij gebrek aan woorden omhelsde zijn moeder hem.

Standaard

Een gedachte over “Uitkijken

Reacties kunnen niet achtergelaten worden op dit moment.